ég hef bara aldrei fundið fyrir svona sterkri laungun áður

Ég bara skil þetta ekki, síðan við fórum að ræða um að flytja út hef ég ekki sofið eina nótt án þess að dreyma um það eða ekki komist í gegnum heilan dag án þess að hugsa um það. Er þetta orðið svo slæmt að ég get ekki hugsað mér að búa hér lengur? Alla  vega þá er ég farin að leita eftir öllum upplýsingum sem að ég mögulega get fengið í sambandi við það að flytja út. Þá er ég að tala um upplýsingar í sambandi við skóla fyrir krakkana, tryggingar fyrir okkur og heilbrigðiskerfið og margt annað. Betra er að fá of mikið af upplýsingum heldur en ekki neinar. Við viljum alla vega ekki flytja út blindandi án þess að vita hvað við erum að gera. Nógu erfitt verður það að fara frá fjölskyldu sinni. Svo er ekkert víst að það verði eitthvað betra að búa í öðru landi og svo auðvitað getur það verið mikið betra, við vitum það ekki fyrr en við erum búin að fá bæði réttu upplýsingarnar og búin að prófa það.Við erum alla vega að fá hellings stuðning frá fólkinu í kringum okkur og svo líka alveg það öfuga. Það geta ekki alltaf allir verið sammála öllum. En hvað veit maður hvað maður endar með að gera. Aðeins tíminn  mun leiða það í ljós. Alla vega er kreppan ekki að hætta næstu 20 árin.

En eitt gott kom í ljós í gær og það er að við fengum bréf frá LSP um að hún Helen á að mæta í bólusetningu um leið og bólu efnið kemur. Hún er í markhópi 1 sem er undanþágu hópur út af hennar veikindum. Það er smá léttir fyrir mig að vita það að hún mun þá ekki vera í eins mikilli hættu eins og hún í án þess. Sem sagt þá er smá glufa fyrir það góða í kerfinu ennþá.

En jæja ég ætla að fara að gefa bóndum að borða. see you.

Veturinn er kominn;o(

Þó svo snjórinn sé ekki kominn þá er hægt að segja að veturinn sé kominn. Þegar ég fór með stelpuna á leikskólann var svo kalt úti og er það þannig enn að ég sver það að ég hefði átt að dúða mig upp þ.e fara í vettlinga og húfu, trefil og úlpu. Brrrr ég var gjörsamlega að frjósa. Enda mun ég klára að taka upp kartöflurnar í dag enda erum við alveg að verða búin með það sem ég tók upp í lok ágúst. Mér finnst nýjar kartöflur vera svo góðar og þá sérstaklega smælki mmmmm nammi gott ;o).

Þegar ég kom með Helenu á leikskólann fundum við bara ekki hólfið hennar fyrr en Guðrún sýndi okkur það en það er búið að færa hana og svo fundum við ekki myndina hennar heldur. ég fer inn á deild og spyr hvað sé eiginlega í gangi en þá segir hún Bryndís mér að hún sé með myndina en Helena byrjar á Álfastein á fimmtudaginn. Já hún er að fara á stóru deildina eins og hún kallar það. 

Ég er búin að fara á tvo fundi uppi í skóla í þessari  viku. Á mánudaginn var fundur fyrir okkur foreldra barna í 2-4 bekk og í gær var fundur í 8-10 bekk. Ég var "kosin" í bekkjarráð í 8 bekk og á ég að mæta á fund í næstu viku. Við sjáum um flestar skemmtanir fyrir unglingana og eitthvað fleira. Ég held að við eigum að sjá um ferðir og eitthvað þess háttar en ég veit það betur í næstu viku.

Vá ég er að átta mig á að það er föstudagur. Vá hvað vikan er fljót að líða.  Ég ætla að reyna að hvíla mig vel um helgina en ég veit að á morgun förum við víst að hjóla eða sko strákarnir. ÉG verð víst að fljóta með þó svo að ég vilji frekar vera heima eða fara í heimsókn eitthvert.  Enn þetta kemur allt í ljós á morgun.

En núna verð ég að fara að halda áfram að taka til og þrífa svo að ég kveð í dag.

Kominn tími til.

Loksins fáum við undirgöngin.

Undirgöng á Kjalarnesi boðin út

Afhverju getur lífið verið svona erfitt og ósanngjarnt

Eftir lækna heimsóknina í gær til hans Alberts Páls fann ég heldur betur mikla reiði, sársauka, vonleysi og hryggð. Ég fékk það staðfest að ég er ekki á leiðinni að fá nein lyf til að varna því að ég fái kast eða með öðrum orðum STÓRT FEITT NEI. honum finnst ég bara ekki nógu veik sem er svo fáránlegt þar sem að þetta lyf á að vera fyrirbyggjandi að ég á varla til nógu mörg góð orð um það. Ég veit að ég er oft búin að fá þetta svar en þetta er alltaf jafn erfitt að heyra. En ég er búin að ákveða það að ég ætla að hætta að reyna. það er gjörsamlega vonlaust að gera það svo að ég ætla frekar að eyða þessari litlu orku minni sem að ég hef í að huga að krökkunum og hjónabandinu meira get ég ekki. Hann byrjaði á að minnast á að hann hafi séð mig í sviðsljósinu bæði í eins og hann sagði það " Kastljósinu " og Vikunni en svo eyddi hann því bara. Ég er nokkuð viss um að verið sé að refsa mér fyrir það en ég get ekki staðhæft það samt.

Draumur minn er að getað flutt úr landi sem fyrst og þá helst vil ég flytja til Ameríku eða Kanada en það er erfitt og ég er ekki viss um að við munum geta það út af mínum veikindum og Helenu. En maður á aldrei að segja aldrei og við vitum það ekki nema að reyna það sem er aldrei að vita hvort að við gerum eða ekki, aðeins tíminn mun leiða það í ljós.

Albert gerði mér alla vega þann greiða að skrifa upp á meiri lyf sem gefa mér orku og hjálpa mér að muna hlutina og eins lét hann mig á ný mígreni lyf þar sem að hin virka ekki alltaf og þessi eru fyrirbyggjandi. Hann gat gert það fyrir mig en ekki komið mér á hitt lyfið sem er einnig fyrirbyggjandi. Æji hvað þetta er allt skrítið eitthvað. Kerfið hér á þessum krummaskuða klaka er algjörlega hrunið og ég er ekki að sjá að það lagist eitthvað næstu 20-25 árin.

Ég veit að þetta er mjög neikvæð umræða en so what. Ég má vera neikvæð eftir svona illa meðferð.

En ég er farin að taka Helenu úr baði og ætla svo að komu upp einhverjum mat handa liðinu.

Hann náði 2 sætinu um helgina ;oD

Ég er að kafna úr stolti af honum Alexander núna. Um helgina eins og ég sagði frá áður var keppni haldin á Langasandi og endaði hann Alexander í 2 sæti. Reyndar voru bara 3-5 skráðir í 85cc flokkinn en samt er þetta góður árangur sem hefði getað verið enn betri ef að hjólið hfði ekki bilað á fyrsta hring. Gylfi endaði í 1 sæti enda hélst hjólið hans í góðu lagi allan tíman. Enn Alexander fékk alla vega sinn fyrsta bikar og það þótti honum sko ekki leiðnilengt. Ég átti pínu bágt með mig þegar hann tók við bikarnum hehehe, mömmu hjartað eitthvað viðkvæmt ;)

Fjóla, Telma og Freyja komu á föstudeginum og gistu hjá okkur af því að þær fóru svo með okkur á keppnina og stutt að fara heiman frá okkur. Veðrið var frekar blautt en samt ekki eins mikið og ég hafði gert ráð fyrir sem betur fer og það var alls ekki kalt heldur og logn. Með öðrum orðum þá vorum við bara mjög heppin með veður.

Um kvöldið komu Brynjar og Alda í grill til okkar og áttum við góða stund saman þó svo að ég hafi verið svona mikill dóni að sofna á meðan þau voru hjá okkur. Ég skammast mín alveg óendanlega mikið en ég var bara svo voðalega þreytt eftir daginn. Þau hljóta að fyrirgefa mér þetta einhvertímann.

Í gær fórum við svo til mömmu og pabba í mat en á miðvikudaginn í síðustu viku áttu þau 37 ára brúkaupsafmæli og voru þau að halda upp á það með okkur og eins Hendrik og Drífu. Til hamingju aftur mamma og pabbi. En núna verð ég að fara að hafa okkur Helenu til fyrir heimsóknina til hans Alberts Páls. See you later.

Jæja komin aftur

Nóg er búið að gerast síðan síðast þó svo að ég kannski nenni ekki að skrifa um það allt hér. Í stuttu máli þá varð hann Andri Snær lasinn eftir að Helena fór í aðgerðina og var hann því frá skóla í tæpa viku. Hann fékk einhvern vírus sem ollu ljótum útbrotum um allan líkamann og smá hita, en það er sem betur fer búið. Baldur vinnur alla daga eins og skeppna og má hann varla hafa fyrir því að sofa. Hann fer í vinnuna kl. 6 á hverjum morgni og vinnur oft langt fram á kvöld.

Andra gengur bara mjög vel í skólanum og vá hvað barnið skrifar vel. Hann skrifar betur en ég þegar ég vanda mig Alexander tekur virkan þátt í félagslífinu í skólanum og er orðinn duglegri að læra heima líka. Litli strákurinn minn er loksins að sjá við sér og skilja að án þess að læra kemst hann ekki langt í lífinu í dag.

Um helgina keppir hann á Langasandi í motocross og verður spennandi að sjá hann hjóla þar. Það er ekkert grín að keppa í sandi og hvað þá sandi eins og er á Langasandi. Mamma ætlar að vera með Andra og Helenu á meðan af því að fyrir það fyrsta þá er mjög erfitt að vera með Helenu á keppnum og svo langar Andra ekkert með nema að hann fái líka að hjóla sem er svo sem skiljanlegt.

Í gærkvöldi fann ég að ég var að bólgna í hálsinum og í morgun eða öllu heldur áðan vaknaði ég bókstaflega með rófu í hálsinum. Þetta er stór ástæða þess að eg þoli ekki veturinn. Ég verð alltaf svo gjörn á að fá slæma hálsbólgu og það er ekki eðlilegt. Ég get sagt ykkur það að rófa er full stór biti að kyngja og svo er nefið á mér svo stíflað og Gullfoss lekur úr því um leið. Ekki skemmtilegt en ég lifi þetta kvef af eins og öll hin sem hafa ráðist að mér.

En jæja ég er að spá í að fá mér kannski annan tebolla áður en ég vek börnin svo að þetta fær að duga í dag. See you later.

Aðgerðin búin

Aðgerðin tókst bara nokkuð vel þrátt fyrir mikla blæðingu eftirá. Hún er mjög aum í eyrunum báðum og þá sérstaklega því vinstra þar sem að þar var mesta blæðingin. Í v/ eyranu var mesti vefurinn en svo kom í ljós í aðgerðinni að það var líka vefur í h/ eyranu. Hún var svolítið reið þegar hún vaknaði en það lagaðist fljótt. Það var svolítið fyndið að þegar við erum að leggja af stað í morgun fór hún alltaf að tala um að fara í kerruna. Í fyrstu skildi ég ekkert um hvað hún var að tala en svo skildi ég hana. Hún heyrði svona vitlaust. Þegar ég talaði um að hún væri að fara í aðgerð þá heyrði hún út frá því að hún væri að fara í kerru. Hahaha já það er skrítið hvað fólk getur mistúlkað og misheyrt hlutina.  En þegar aðgerðin var búin og við fórum heim kíktum við aðeins upp í vinnu til Baldurs og svo fór ég að keypti Serrano handa okkur. Við vorum komnar heim um kl. 12 og er Helena bara búin að liggja uppi í sófa og slaka á síðan. Ég var að gefa henni stíl af því að hún finnur svo til í eyranu sínu. Ég á svo að hitta hann Einar aftur með hana eftir 2 mánuði og fyrr ef að hún fær í eyrun.

En ég ætla að fara að leggjast aðeins hjá henni.

Aðgerðadagurinn hjá Helenu

Jæja þá er komið að því. Aðgerðin er í dag kl. 10 og þarf hún að vera fastandi þannig að ég ætlaði að leifa henni að sofa sem lengst en nei strárnir náðu að vekja hana. Núna er hún að horfa á barnatímann á s2+ bara til að eyða tímanum. Við leggjum svo af stað um kl. 9 þannig að plísinn er að gera mjög gott núna. Ég vaknaði kl. 7 í morgun og rak Alexander í bað og ég fékk mér eitthvað smá að borða áður en Helena vaknaði þannig að það er bara allt að verða tilbúið fyrir aðgerðina. Helena er komin í föt og svona þannig að ég á bara eftir að greiða henni og dusta í henni tennurnar og svo förum við. Hún veit af því að hún sé að fara í aðgerð og hún veit að hún á að fara að lulla á meðan læknirinn lagar eyrað á henni. Mér finnst ekki rétt að tala ekki um hlutina við hana. Þetta verður alltaf í minni hennar er ég viss um. Ég man t.d. eftir því þegar ég fór á spítalann að sækja ömmu en var svo veik að ég var lögð inn og teknir voru úr mér hálskirtlarnir. Þá var ég bara 4 ára. Skrítið hvað svona hlutir leggjast á minnið. En þetta er mikil minning að fara á spítala og í aðgerð og svona. 

En á laugardaginn gerði ég heldur betur góð kaup. Ég fór í höllina á fatamarkaðinn sem var þar og fékk föt á mig. Helenu og Andra fyrir lítinn pening. Ég fékk mjög hlýja og flotta úlpu á hann Andra sem hefði átt að kosta eitthvað um 10,000 kallinn en ég fékk hana á 5000 rúmar. Núna er búið að loka þessum arkaði en hann kemur aftur í nóvember og þá fór ég að versla aftur á Baldur og hann Alexander. Maður á að nýta sér svona í kreppunni.

En jæja ég ætla að fara að klára að hafa okkur til. Ég kem með fréttir af henni þegar við komum heim.

Nýjar fréttir af henni Helenu

Í morgun fór ég  með hana til hans Einars Thoroddsen hne læknis og kíkti hann inn í eyrað á henni. Hann þurfti ekki að kíkja nema rétt aðeins þegar hann sá að þetta er mjög mikið. Það sem er að er að það er kominn bandvefur utan um rörið sem veldur grasserandi sýkingu eftir sýkingu ef að ekkert er að gert. Núna er hún skráð í aðgerð á mánudaginn nk. til að fjarlægja þennan bandvef og rörin sem þýðir að hún getur orðið slæm aftur af eyrnabólgu eftir einhvern smá tíma en þá verða bara sett rör aftur. Hann talaði um að þessi aðgerð geti verið svolítið erfið en ég vona að hún verði ekki löng Helenu vegna. Svo verðum við bara að bíða eftir niðurstöðunni úr blóðprufunni en hana fáum við 2 nóvember.

En jæja ég ætla að byrja að elda kartöflusalat sem að ég lærði að gera hjá Fjólu vinkonu okkar hjóna þannig að ég ætla að láta þessar fréttir duga í dag.