Hulda

Ótrúlegt en satt þá var Helena bara lasin í rúma viku, Andri í 4 daga, Baldur í 5 daga en Alexander lenti verst í þessu og var veikur í 2 og 1/2 viku. Ég virðist enn ætla að sleppa langbest 7,9,13. Enn ég slepp ekki alveg samt sem áður. Ég fékk kannski ekki flensuna en ég þurfti að fara til tannsa í gær og omg hvað ég er bólgin í framan í dag. Ég vaknaði við þvílíka verki í munninum og þegar ég fór og kíkti í spegilinn þá fékk ég vægt til orða tekið nett sjokk. Ég lít út fyrir að hafa verið kýld ég er svo bólgin í framan það þurfti nefnilega að tannróta fylla hjá mér. Þetta er rosalegt finnst mér. Baldur sér auðvitað ekki neitt en ég sé þetta og þá finnst mér mjög skrítið ef að aðrir taka ekki eftir þessu. Ennnn þetta lagast einhvertímann  ( sem fyrst samt takk ).

Ég táraðist í gær þegar ég heyrði þessa sorglegu frétt af stelpunni sem að lést út frá Svínaflensunni í fyrradag. Ég er búin að segja það margoft en enginn viljað hlusta að þetta er mikið alvarlegra en venjuleg flensa og þess vegna er ég búin að vera að stressa mig svona út af henni. En sem betur fer slapp Helena vel ennþá alla vega. Ég var líka búin að heyra það að þó svo að hún sé búin að fá hana þá getur hún fengið hana aftur þegar flensan stökkbreytist.En ég ætla mér að vona að það gerist ekki.

Mikið er kuldinn búinn að fara illa í mig. Ég er að frjósa allan daginn gjörsamlega. Æji hvað það væri nú gott að búa einhverstaðar sem er ekki svona kalt. Það er ekki bara kalt veðurfarslega séð heldur pólitískt líka. Það er búið að skrifa undir Icesafe samninginn sem þýðir að börnin okkar þurfa að gjalda fyrir það sem að einhverjir peningagráðugir aular gerðu. Það er algjör skömm af þessu og það á að henda þessari ríkisstjórn úr landi.

Neikvæð færsla í dag ég veit en ég get ekki vaknað alla daga í góðu skapi.

Eins og veðrið er búið að vera svakalegt í dag áttu margir von á því að húsið okkar myndi fjúka og eða skemmast allsvakalega. En svo gerðist sem betur fer ekki og stendur það enn á grunninum þó svo að marghefur skemmst. Bæði hliðið á milli hússins og bílskúrsins brotnaði eða klofnaði og svo brotnaði hliðið á pallinum líka. Lokið á pottinum fauk næstum af en hellurnar sem við höfum á því svo að það fjúki ekki hreinlega fuku af. En við náðum að redda því sem betur fer. En það fuku þakplötur af húsum hér á kjalarnesinu og í Kjós en engin slys urðu á fólki sem betur fer.

Ég fór norður á Akureyri um síðustu helgi ásamt krökkunum en Baldur þurfti að vera heima að vinna enda búið að vera alveg brjálað að gera sem betur fer kannski. Helena fékk að prófa að fara í fimmleika með Evu frænku sinni og þóttu-i henni það svo gaman að hún tilkynnti pabba sínum það þegar við komum heim að hún ætlaði að fara aftur í fimmleika.  Ég er búin að vera að ath. hvort að við getum fengið einhver styrk frá félagi langveikra barna svo að við getum látið þennan draum hennar rætast og vonandi fáum við jákvætt svar.

En talandi um Helenu þá er ég orðin mjög smeyk með hana núna. Þannig er að hann Alexander er búinn að vera sárlasinn núna í 3 daga með háan hita, beinverki, höfuðverk og ógleði og ég er drullu hrædd um hana Helenu ef að þetta skyldi vera H1N1 flensan eða svínaflensan. Ég var nefnilega að heyra það að smitið berst á milli manna áður en einkennin koma í ljós. Hún fékk nefnilega bréf í póstinn um daginn um það að hún fengi bólusetningu um leið og hún kemur sem alltaf er verið að fresta.  En vonandi sleppur hún við að smitast þó svo að ég geti ekki verið neitt rosalega bjartsýn á það en ég reyni.

En jæja ég ætla núna að fara að leggjast með hana Helenu fyrir framan sjónvarpið og horfa í smá stund og svo fara að sofa. Góða nótt kæru lesendur og sofið rótt.

Þó svo snjórinn sé ekki kominn þá er hægt að segja að veturinn sé kominn. Þegar ég fór með stelpuna á leikskólann var svo kalt úti og er það þannig enn að ég sver það að ég hefði átt að dúða mig upp þ.e fara í vettlinga og húfu, trefil og úlpu. Brrrr ég var gjörsamlega að frjósa. Enda mun ég klára að taka upp kartöflurnar í dag enda erum við alveg að verða búin með það sem ég tók upp í lok ágúst. Mér finnst nýjar kartöflur vera svo góðar og þá sérstaklega smælki mmmmm nammi gott ;o).

Þegar ég kom með Helenu á leikskólann fundum við bara ekki hólfið hennar fyrr en Guðrún sýndi okkur það en það er búið að færa hana og svo fundum við ekki myndina hennar heldur. ég fer inn á deild og spyr hvað sé eiginlega í gangi en þá segir hún Bryndís mér að hún sé með myndina en Helena byrjar á Álfastein á fimmtudaginn. Já hún er að fara á stóru deildina eins og hún kallar það. 

Ég er búin að fara á tvo fundi uppi í skóla í þessari  viku. Á mánudaginn var fundur fyrir okkur foreldra barna í 2-4 bekk og í gær var fundur í 8-10 bekk. Ég var "kosin" í bekkjarráð í 8 bekk og á ég að mæta á fund í næstu viku. Við sjáum um flestar skemmtanir fyrir unglingana og eitthvað fleira. Ég held að við eigum að sjá um ferðir og eitthvað þess háttar en ég veit það betur í næstu viku.

Vá ég er að átta mig á að það er föstudagur. Vá hvað vikan er fljót að líða.  Ég ætla að reyna að hvíla mig vel um helgina en ég veit að á morgun förum við víst að hjóla eða sko strákarnir. ÉG verð víst að fljóta með þó svo að ég vilji frekar vera heima eða fara í heimsókn eitthvert.  Enn þetta kemur allt í ljós á morgun.

En núna verð ég að fara að halda áfram að taka til og þrífa svo að ég kveð í dag.

Eftir lækna heimsóknina í gær til hans Alberts Páls fann ég heldur betur mikla reiði, sársauka, vonleysi og hryggð. Ég fékk það staðfest að ég er ekki á leiðinni að fá nein lyf til að varna því að ég fái kast eða með öðrum orðum STÓRT FEITT NEI. honum finnst ég bara ekki nógu veik sem er svo fáránlegt þar sem að þetta lyf á að vera fyrirbyggjandi að ég á varla til nógu mörg góð orð um það. Ég veit að ég er oft búin að fá þetta svar en þetta er alltaf jafn erfitt að heyra. En ég er búin að ákveða það að ég ætla að hætta að reyna. það er gjörsamlega vonlaust að gera það svo að ég ætla frekar að eyða þessari litlu orku minni sem að ég hef í að huga að krökkunum og hjónabandinu meira get ég ekki. Hann byrjaði á að minnast á að hann hafi séð mig í sviðsljósinu bæði í eins og hann sagði það " Kastljósinu " og Vikunni en svo eyddi hann því bara. Ég er nokkuð viss um að verið sé að refsa mér fyrir það en ég get ekki staðhæft það samt.

Draumur minn er að getað flutt úr landi sem fyrst og þá helst vil ég flytja til Ameríku eða Kanada en það er erfitt og ég er ekki viss um að við munum geta það út af mínum veikindum og Helenu. En maður á aldrei að segja aldrei og við vitum það ekki nema að reyna það sem er aldrei að vita hvort að við gerum eða ekki, aðeins tíminn mun leiða það í ljós.

Albert gerði mér alla vega þann greiða að skrifa upp á meiri lyf sem gefa mér orku og hjálpa mér að muna hlutina og eins lét hann mig á ný mígreni lyf þar sem að hin virka ekki alltaf og þessi eru fyrirbyggjandi. Hann gat gert það fyrir mig en ekki komið mér á hitt lyfið sem er einnig fyrirbyggjandi. Æji hvað þetta er allt skrítið eitthvað. Kerfið hér á þessum krummaskuða klaka er algjörlega hrunið og ég er ekki að sjá að það lagist eitthvað næstu 20-25 árin.

Ég veit að þetta er mjög neikvæð umræða en so what. Ég má vera neikvæð eftir svona illa meðferð.

En ég er farin að taka Helenu úr baði og ætla svo að komu upp einhverjum mat handa liðinu.

Nóg er búið að gerast síðan síðast þó svo að ég kannski nenni ekki að skrifa um það allt hér. Í stuttu máli þá varð hann Andri Snær lasinn eftir að Helena fór í aðgerðina og var hann því frá skóla í tæpa viku. Hann fékk einhvern vírus sem ollu ljótum útbrotum um allan líkamann og smá hita, en það er sem betur fer búið. Baldur vinnur alla daga eins og skeppna og má hann varla hafa fyrir því að sofa. Hann fer í vinnuna kl. 6 á hverjum morgni og vinnur oft langt fram á kvöld.

Andra gengur bara mjög vel í skólanum og vá hvað barnið skrifar vel. Hann skrifar betur en ég þegar ég vanda mig Alexander tekur virkan þátt í félagslífinu í skólanum og er orðinn duglegri að læra heima líka. Litli strákurinn minn er loksins að sjá við sér og skilja að án þess að læra kemst hann ekki langt í lífinu í dag.

Um helgina keppir hann á Langasandi í motocross og verður spennandi að sjá hann hjóla þar. Það er ekkert grín að keppa í sandi og hvað þá sandi eins og er á Langasandi. Mamma ætlar að vera með Andra og Helenu á meðan af því að fyrir það fyrsta þá er mjög erfitt að vera með Helenu á keppnum og svo langar Andra ekkert með nema að hann fái líka að hjóla sem er svo sem skiljanlegt.

Í gærkvöldi fann ég að ég var að bólgna í hálsinum og í morgun eða öllu heldur áðan vaknaði ég bókstaflega með rófu í hálsinum. Þetta er stór ástæða þess að eg þoli ekki veturinn. Ég verð alltaf svo gjörn á að fá slæma hálsbólgu og það er ekki eðlilegt. Ég get sagt ykkur það að rófa er full stór biti að kyngja og svo er nefið á mér svo stíflað og Gullfoss lekur úr því um leið. Ekki skemmtilegt en ég lifi þetta kvef af eins og öll hin sem hafa ráðist að mér.

En jæja ég er að spá í að fá mér kannski annan tebolla áður en ég vek börnin svo að þetta fær að duga í dag. See you later.