Ætlar þetta engan endi að taka!

Ég hélt að ég væri orðin góð eftir kastið en nei svo er alls ekki. Ég er svo ringluð að ég labba um eins og ég sé dauða drukkin. Kannski hef ég ekki slakað nóg á ég veit ekki. Mér sjálfri finnst ég hafa verið mjög dugleg að slaka á en reyndar er það ekki auðvelt þegar ég er búin að þurfa að flakka á milli lækna í hinar og þessar rannsóknir. Það er álag á háu stigi. Og ég er ekki búin á þessu flakki, á fimmtudaginn þar sem að ég á þá að hitta iðjuþjálfann. Ég er orðin dauð þreytt á þessu rugli. Svo átti ég að ég hélt að fara í segulómun en ég hef ekki enn fengið beiðni eða köllun til að koma

Svo hjálpar það ekki að hafa áhyggjur af henni Helenu minni líka. Ég kvíði heilmikið fyrir niðurstöðunni. Ég huga mikið um það að hún verði mikið veik aftur og ég get ekki höndlað það aftur held ég.

Æji þetta átti nú ekki að vera svona neikvæð færsla en sumir dagar eru bara verri en aðrir. En á morgun fer ég með alla krakkana í klippingu loksins og vonandi verða þau öll voða sæt og fín á eftir.