Ég er heima eina ferðina enn vegna veikinda.

Ég er eins og versti aumingi í dag. Ég varla ef þrek í að pikka á takkana á lyklaborðinu. Verkirnir eru frekar miklir í dag. Ég er mjög stirð í fótum og höndum þá aðallega fingrum. En ég redda mér og kemst yfir daginn eins og ekkert sé.

Baldur verður að sækja Helenu í dag af því ég er að fara að hitta nýja taugalækninn minn í dag. Ekki veit ég af hverju en ég kvíði því pínu. Ég veit að þetta verður ekkert mál en samt er ég kvíðin. Ég skil ekki svona rugl í mér. Þetta verður ekkert mál.

Þetta er stutt færsla eða sú stysta sem ég hef gert en ég verð að hætta vegna vekja.