Það er svo margt sem búið er að gerast hjá okkur!

Á mánudagsmorgun í síðustu viku var hringt í okkur kl. 6 um morguninn, á hinni línunni var lögreglan. Já það var brotist inn í fyrirtækið og mikið stolið. Það er búið að vera hálf lamað fyrirtækið síðan vegna þess að mikið af verkfærum var stolið og bæði blöndunar tölvunni og capas tölvunni var stolið og 4 sprautu könnum líka og margt fleira. Þjófarnir voru í þann mund að stela frá okkur bíl líka en lögreglan náði að stoppa það vegna þess að þeir hafa séð lögguna og flúið. Guð hvað ég er sár og reið út í þessa vitleysinga. Ég meina hvað hafa þeir að gera með þessi verkfæri og þessar tölvur sem virka bara fyrir að eitt að blanda liti og þeir þurfa spes forrit til að nota hana og það fá þeir bara á einum stað og mennirnir ar verða að setja tölvuna upp fyrir á og þá munu þeir náðst. Þetta eru bara eitthverjir vitleysingar sem vita ekkert í sinn haus.

En svo er það helgin. við fórum í bústað með Fjólu okkar og stelpunum hennar og var það æðislegt. Á laugardaginn var svo bikarmót í motocross og auðvitað lenti Alexander í 3 sæti. Hann var líka að hjóla geðveikt vel. hann er orðinn ekkert smá góður. Pabbi kom að horf og tók alveg fullt af myndum sem ég á eftir að fá hjá honum. Ég varð ekkert smá stolt af honum Alexander.

Svo í dag fór ég með hana Helenu að hitta hann Ásgeir. Ég vildi óska að fréttirnar væru góðar en svo er ekki. Hún er mjög lág ennþá í IgG en hún er eitthvað að hækka en mjög hægt samt sem áður. Hún á svo að fara í stóru blóðprufuna 25 janúar. Ágeir er ekki tilbúinn að útskrifa hana út af því að hún er alltaf að hækka og lækka til skiptis sem er ekki nógu gott. En hún er svo dugleg þessi elska og einn daginn mun hún verða alveg heilbrigð eins og ég og þú eða ég ætla að trúa því.

En jæja ég er farin að halda áfram tiltektinni eftir bústaða ferðina. See you later.

Veikindin loksins búin ( vonandi )

Ótrúlegt en satt þá var Helena bara lasin í rúma viku, Andri í 4 daga, Baldur í 5 daga en Alexander lenti verst í þessu og var veikur í 2 og 1/2 viku. Ég virðist enn ætla að sleppa langbest 7,9,13. Enn ég slepp ekki alveg samt sem áður. Ég fékk kannski ekki flensuna en ég þurfti að fara til tannsa í gær og omg hvað ég er bólgin í framan í dag. Ég vaknaði við þvílíka verki í munninum og þegar ég fór og kíkti í spegilinn þá fékk ég vægt til orða tekið nett sjokk. Ég lít út fyrir að hafa verið kýld ég er svo bólgin í framan það þurfti nefnilega að tannróta fylla hjá mér. Þetta er rosalegt finnst mér. Baldur sér auðvitað ekki neitt en ég sé þetta og þá finnst mér mjög skrítið ef að aðrir taka ekki eftir þessu. Ennnn þetta lagast einhvertímann  ( sem fyrst samt takk ).

Ég táraðist í gær þegar ég heyrði þessa sorglegu frétt af stelpunni sem að lést út frá Svínaflensunni í fyrradag. Ég er búin að segja það margoft en enginn viljað hlusta að þetta er mikið alvarlegra en venjuleg flensa og þess vegna er ég búin að vera að stressa mig svona út af henni. En sem betur fer slapp Helena vel ennþá alla vega. Ég var líka búin að heyra það að þó svo að hún sé búin að fá hana þá getur hún fengið hana aftur þegar flensan stökkbreytist.En ég ætla mér að vona að það gerist ekki.

Mikið er kuldinn búinn að fara illa í mig. Ég er að frjósa allan daginn gjörsamlega. Æji hvað það væri nú gott að búa einhverstaðar sem er ekki svona kalt. Það er ekki bara kalt veðurfarslega séð heldur pólitískt líka. Það er búið að skrifa undir Icesafe samninginn sem þýðir að börnin okkar þurfa að gjalda fyrir það sem að einhverjir peningagráðugir aular gerðu. Það er algjör skömm af þessu og það á að henda þessari ríkisstjórn úr landi.

Neikvæð færsla í dag ég veit en ég get ekki vaknað alla daga í góðu skapi.

Það er engin lognmolla á þessu heimili!

Veikindi eftir veikindi á öllum á heimilinu. Fyrst veiktist Alexander og er hann með einkenni ennþá sem eru ljótur hósti og höfuðverkur, svo veiktist Baldur og lagðist þetta illa á hann í 1 og 1/2 dag og svo bara vægt, svo veiktist Andri en varð aldrei mjög slæmur, síðan veiktist Helena þegar hún var í " pössun/ láni " hjá ömmu sinni og afa og endaði hún uppi á BSH. Í dag er ég að rjúka upp í hita og með höfuðverk og pínu beinverki en ekki mikla samt. Ég vona að ég sé ekki með A H1N1 eins og allir hinir á heimilinu þó svo að ég haldi að ég sleppi ekki. Kannski er ég með einhver mótefni við henni og þess vegna er ég ekki slæm og ég er þá bara með þessa venjulegu haust flensu. Það má alla vega vona það.

Nýr fjölskyldu meðlimur bættist við fjölskylduna um helgina. Út af því að krakkarnir eru búin að vera svo lasin og það er ekki gaman þá fórum við og versluðum einn páfagauk / Gára handa þeim. Hún er blá og hvít og alveg ofboðslega falleg 4 mánaða ungi. Baldur nefndi hana Skvísu sem passar bara nokkuð vel við hana. En við sögðum krökkunum að þau skyldu fá að þrífa búrið hennar og fara oftar út að labba oftar með hana Snotru líka.

Nóg er að gera í vinnunni hjá Baldri og er hann búinn að vera að vinna þrátt fyrir veikindin en hann er búinn að mæta kl. 6 á hverjum morgni í veikindunum og hætta kl. 8 svo að hann smiti ekki restina af mönnunum sem að vinna hjá honum. Ekki veit ég hversu gott það er fyrir hann að vera að vinna svona lasinn en hann hlýtur að finna það best sjálfur og finna sín takmörk.  Ég vildi bara óska að hann mætti vera veikur í friði án þess að þurfa að mæta í vinnu alla daga út af því að vinnu aflið er ekki að gera það sem að það á að gera nema bara þegar hann er við. En það eru komin helgi og vonandi getur hann eitthvað hvílt sig þá.

En ég er farin í bili og ég reyni að vera duglegri að skrifa einhverja vitlausu sem er þá eitthvað af viti samt .

Húsið stendur enn og enginn slasaður hér!

Eins og veðrið er búið að vera svakalegt í dag áttu margir von á því að húsið okkar myndi fjúka og eða skemmast allsvakalega. En svo gerðist sem betur fer ekki og stendur það enn á grunninum þó svo að marghefur skemmst. Bæði hliðið á milli hússins og bílskúrsins brotnaði eða klofnaði og svo brotnaði hliðið á pallinum líka. Lokið á pottinum fauk næstum af en hellurnar sem við höfum á því svo að það fjúki ekki hreinlega fuku af. En við náðum að redda því sem betur fer. En það fuku þakplötur af húsum hér á kjalarnesinu og í Kjós en engin slys urðu á fólki sem betur fer.

Ég fór norður á Akureyri um síðustu helgi ásamt krökkunum en Baldur þurfti að vera heima að vinna enda búið að vera alveg brjálað að gera sem betur fer kannski. Helena fékk að prófa að fara í fimmleika með Evu frænku sinni og þóttu-i henni það svo gaman að hún tilkynnti pabba sínum það þegar við komum heim að hún ætlaði að fara aftur í fimmleika.  Ég er búin að vera að ath. hvort að við getum fengið einhver styrk frá félagi langveikra barna svo að við getum látið þennan draum hennar rætast og vonandi fáum við jákvætt svar.

En talandi um Helenu þá er ég orðin mjög smeyk með hana núna. Þannig er að hann Alexander er búinn að vera sárlasinn núna í 3 daga með háan hita, beinverki, höfuðverk og ógleði og ég er drullu hrædd um hana Helenu ef að þetta skyldi vera H1N1 flensan eða svínaflensan. Ég var nefnilega að heyra það að smitið berst á milli manna áður en einkennin koma í ljós. Hún fékk nefnilega bréf í póstinn um daginn um það að hún fengi bólusetningu um leið og hún kemur sem alltaf er verið að fresta.  En vonandi sleppur hún við að smitast þó svo að ég geti ekki verið neitt rosalega bjartsýn á það en ég reyni.

En jæja ég ætla núna að fara að leggjast með hana Helenu fyrir framan sjónvarpið og horfa í smá stund og svo fara að sofa. Góða nótt kæru lesendur og sofið rótt.

ég hef bara aldrei fundið fyrir svona sterkri laungun áður

Ég bara skil þetta ekki, síðan við fórum að ræða um að flytja út hef ég ekki sofið eina nótt án þess að dreyma um það eða ekki komist í gegnum heilan dag án þess að hugsa um það. Er þetta orðið svo slæmt að ég get ekki hugsað mér að búa hér lengur? Alla  vega þá er ég farin að leita eftir öllum upplýsingum sem að ég mögulega get fengið í sambandi við það að flytja út. Þá er ég að tala um upplýsingar í sambandi við skóla fyrir krakkana, tryggingar fyrir okkur og heilbrigðiskerfið og margt annað. Betra er að fá of mikið af upplýsingum heldur en ekki neinar. Við viljum alla vega ekki flytja út blindandi án þess að vita hvað við erum að gera. Nógu erfitt verður það að fara frá fjölskyldu sinni. Svo er ekkert víst að það verði eitthvað betra að búa í öðru landi og svo auðvitað getur það verið mikið betra, við vitum það ekki fyrr en við erum búin að fá bæði réttu upplýsingarnar og búin að prófa það.Við erum alla vega að fá hellings stuðning frá fólkinu í kringum okkur og svo líka alveg það öfuga. Það geta ekki alltaf allir verið sammála öllum. En hvað veit maður hvað maður endar með að gera. Aðeins tíminn  mun leiða það í ljós. Alla vega er kreppan ekki að hætta næstu 20 árin.

En eitt gott kom í ljós í gær og það er að við fengum bréf frá LSP um að hún Helen á að mæta í bólusetningu um leið og bólu efnið kemur. Hún er í markhópi 1 sem er undanþágu hópur út af hennar veikindum. Það er smá léttir fyrir mig að vita það að hún mun þá ekki vera í eins mikilli hættu eins og hún í án þess. Sem sagt þá er smá glufa fyrir það góða í kerfinu ennþá.

En jæja ég ætla að fara að gefa bóndum að borða. see you.

Veturinn er kominn;o(

Þó svo snjórinn sé ekki kominn þá er hægt að segja að veturinn sé kominn. Þegar ég fór með stelpuna á leikskólann var svo kalt úti og er það þannig enn að ég sver það að ég hefði átt að dúða mig upp þ.e fara í vettlinga og húfu, trefil og úlpu. Brrrr ég var gjörsamlega að frjósa. Enda mun ég klára að taka upp kartöflurnar í dag enda erum við alveg að verða búin með það sem ég tók upp í lok ágúst. Mér finnst nýjar kartöflur vera svo góðar og þá sérstaklega smælki mmmmm nammi gott ;o).

Þegar ég kom með Helenu á leikskólann fundum við bara ekki hólfið hennar fyrr en Guðrún sýndi okkur það en það er búið að færa hana og svo fundum við ekki myndina hennar heldur. ég fer inn á deild og spyr hvað sé eiginlega í gangi en þá segir hún Bryndís mér að hún sé með myndina en Helena byrjar á Álfastein á fimmtudaginn. Já hún er að fara á stóru deildina eins og hún kallar það. 

Ég er búin að fara á tvo fundi uppi í skóla í þessari  viku. Á mánudaginn var fundur fyrir okkur foreldra barna í 2-4 bekk og í gær var fundur í 8-10 bekk. Ég var "kosin" í bekkjarráð í 8 bekk og á ég að mæta á fund í næstu viku. Við sjáum um flestar skemmtanir fyrir unglingana og eitthvað fleira. Ég held að við eigum að sjá um ferðir og eitthvað þess háttar en ég veit það betur í næstu viku.

Vá ég er að átta mig á að það er föstudagur. Vá hvað vikan er fljót að líða.  Ég ætla að reyna að hvíla mig vel um helgina en ég veit að á morgun förum við víst að hjóla eða sko strákarnir. ÉG verð víst að fljóta með þó svo að ég vilji frekar vera heima eða fara í heimsókn eitthvert.  Enn þetta kemur allt í ljós á morgun.

En núna verð ég að fara að halda áfram að taka til og þrífa svo að ég kveð í dag.

Kominn tími til.

Loksins fáum við undirgöngin.

Undirgöng á Kjalarnesi boðin út

Afhverju getur lífið verið svona erfitt og ósanngjarnt

Eftir lækna heimsóknina í gær til hans Alberts Páls fann ég heldur betur mikla reiði, sársauka, vonleysi og hryggð. Ég fékk það staðfest að ég er ekki á leiðinni að fá nein lyf til að varna því að ég fái kast eða með öðrum orðum STÓRT FEITT NEI. honum finnst ég bara ekki nógu veik sem er svo fáránlegt þar sem að þetta lyf á að vera fyrirbyggjandi að ég á varla til nógu mörg góð orð um það. Ég veit að ég er oft búin að fá þetta svar en þetta er alltaf jafn erfitt að heyra. En ég er búin að ákveða það að ég ætla að hætta að reyna. það er gjörsamlega vonlaust að gera það svo að ég ætla frekar að eyða þessari litlu orku minni sem að ég hef í að huga að krökkunum og hjónabandinu meira get ég ekki. Hann byrjaði á að minnast á að hann hafi séð mig í sviðsljósinu bæði í eins og hann sagði það " Kastljósinu " og Vikunni en svo eyddi hann því bara. Ég er nokkuð viss um að verið sé að refsa mér fyrir það en ég get ekki staðhæft það samt.

Draumur minn er að getað flutt úr landi sem fyrst og þá helst vil ég flytja til Ameríku eða Kanada en það er erfitt og ég er ekki viss um að við munum geta það út af mínum veikindum og Helenu. En maður á aldrei að segja aldrei og við vitum það ekki nema að reyna það sem er aldrei að vita hvort að við gerum eða ekki, aðeins tíminn mun leiða það í ljós.

Albert gerði mér alla vega þann greiða að skrifa upp á meiri lyf sem gefa mér orku og hjálpa mér að muna hlutina og eins lét hann mig á ný mígreni lyf þar sem að hin virka ekki alltaf og þessi eru fyrirbyggjandi. Hann gat gert það fyrir mig en ekki komið mér á hitt lyfið sem er einnig fyrirbyggjandi. Æji hvað þetta er allt skrítið eitthvað. Kerfið hér á þessum krummaskuða klaka er algjörlega hrunið og ég er ekki að sjá að það lagist eitthvað næstu 20-25 árin.

Ég veit að þetta er mjög neikvæð umræða en so what. Ég má vera neikvæð eftir svona illa meðferð.

En ég er farin að taka Helenu úr baði og ætla svo að komu upp einhverjum mat handa liðinu.

Hann náði 2 sætinu um helgina ;oD

Ég er að kafna úr stolti af honum Alexander núna. Um helgina eins og ég sagði frá áður var keppni haldin á Langasandi og endaði hann Alexander í 2 sæti. Reyndar voru bara 3-5 skráðir í 85cc flokkinn en samt er þetta góður árangur sem hefði getað verið enn betri ef að hjólið hfði ekki bilað á fyrsta hring. Gylfi endaði í 1 sæti enda hélst hjólið hans í góðu lagi allan tíman. Enn Alexander fékk alla vega sinn fyrsta bikar og það þótti honum sko ekki leiðnilengt. Ég átti pínu bágt með mig þegar hann tók við bikarnum hehehe, mömmu hjartað eitthvað viðkvæmt ;)

Fjóla, Telma og Freyja komu á föstudeginum og gistu hjá okkur af því að þær fóru svo með okkur á keppnina og stutt að fara heiman frá okkur. Veðrið var frekar blautt en samt ekki eins mikið og ég hafði gert ráð fyrir sem betur fer og það var alls ekki kalt heldur og logn. Með öðrum orðum þá vorum við bara mjög heppin með veður.

Um kvöldið komu Brynjar og Alda í grill til okkar og áttum við góða stund saman þó svo að ég hafi verið svona mikill dóni að sofna á meðan þau voru hjá okkur. Ég skammast mín alveg óendanlega mikið en ég var bara svo voðalega þreytt eftir daginn. Þau hljóta að fyrirgefa mér þetta einhvertímann.

Í gær fórum við svo til mömmu og pabba í mat en á miðvikudaginn í síðustu viku áttu þau 37 ára brúkaupsafmæli og voru þau að halda upp á það með okkur og eins Hendrik og Drífu. Til hamingju aftur mamma og pabbi. En núna verð ég að fara að hafa okkur Helenu til fyrir heimsóknina til hans Alberts Páls. See you later.

Jæja komin aftur

Nóg er búið að gerast síðan síðast þó svo að ég kannski nenni ekki að skrifa um það allt hér. Í stuttu máli þá varð hann Andri Snær lasinn eftir að Helena fór í aðgerðina og var hann því frá skóla í tæpa viku. Hann fékk einhvern vírus sem ollu ljótum útbrotum um allan líkamann og smá hita, en það er sem betur fer búið. Baldur vinnur alla daga eins og skeppna og má hann varla hafa fyrir því að sofa. Hann fer í vinnuna kl. 6 á hverjum morgni og vinnur oft langt fram á kvöld.

Andra gengur bara mjög vel í skólanum og vá hvað barnið skrifar vel. Hann skrifar betur en ég þegar ég vanda mig Alexander tekur virkan þátt í félagslífinu í skólanum og er orðinn duglegri að læra heima líka. Litli strákurinn minn er loksins að sjá við sér og skilja að án þess að læra kemst hann ekki langt í lífinu í dag.

Um helgina keppir hann á Langasandi í motocross og verður spennandi að sjá hann hjóla þar. Það er ekkert grín að keppa í sandi og hvað þá sandi eins og er á Langasandi. Mamma ætlar að vera með Andra og Helenu á meðan af því að fyrir það fyrsta þá er mjög erfitt að vera með Helenu á keppnum og svo langar Andra ekkert með nema að hann fái líka að hjóla sem er svo sem skiljanlegt.

Í gærkvöldi fann ég að ég var að bólgna í hálsinum og í morgun eða öllu heldur áðan vaknaði ég bókstaflega með rófu í hálsinum. Þetta er stór ástæða þess að eg þoli ekki veturinn. Ég verð alltaf svo gjörn á að fá slæma hálsbólgu og það er ekki eðlilegt. Ég get sagt ykkur það að rófa er full stór biti að kyngja og svo er nefið á mér svo stíflað og Gullfoss lekur úr því um leið. Ekki skemmtilegt en ég lifi þetta kvef af eins og öll hin sem hafa ráðist að mér.

En jæja ég er að spá í að fá mér kannski annan tebolla áður en ég vek börnin svo að þetta fær að duga í dag. See you later.